POLSKA – MOJA OJCZYZNA
- Rozpoznawanie charakterystycznych miejsc przedstawionych na pocztówkach. Przygotowanie do wysłania pocztówki z pozdrowieniami. Utrwalanie własnego adresu.
Pocztówki z różnych miejsc w Polsce, przedstawiające m.in. góry, las, jeziora, morze, wieś, miasto, flamaster, koperta, znaczek.
Układamy przed dzieckiem pocztówki z różnych charakterystycznych miejsc w Polsce (przedstawiające np. góry, las, jezioro, morze, wieś, miasto). Dziecko zastanawia się, co one przedstawiają, po co kupuje się pocztówki i w jakim celu wysyła się je do różnych osób. Proponujemy dziecku wspólne wysłanie pocztówki z pozdrowieniami, np. do kogoś z rodziny. Zapisujemy na niej przekazane przez dziecko pozdrowienia, adresujemy kopertę, i naklejamy znaczek. Pytamy dziecko, czy pamięta swój adres zamieszkania, utrwalamy go z nim.
- Tutaj mieszkam – ćwiczenie słuchu fonematycznego.
Zabawki.
Dziecko odnajduje w pokoju przedmioty, których nazwy rozpoczynają się taką samą głoską jak nazwa miejscowości jego zamieszkania. Układa rymy do nazwy swojej miejscowości. Przypomina sobie z ubiegłego tygodnia najciekawsze informacje o swojej miejscowości.
- Słuchanie wiersza: „Jestem Polakiem”:
Ja jestem Polką, a ty Polakiem.
Polska jest naszą ojczyzną.
Kraj taki piękny, od Tatr aż po Bałtyk,
nad Wisłą – rzeką błękitną.
Mieszkamy w pięknym kraju, w Polsce,
a Polska leży w Europie,
więc obok flagi biało-czerwonej
flaga niebieska w gwiazdki złote.
Kraj nasz jest w Unii Europejskiej,
wspólnocie przyjacielskich krajów,
gdzie wszyscy sobie pomagają,
zawsze wzajemnie się wspierają.
Zwiedzamy Polskę i inne kraje.
Jak żyje się we wspólnocie?
W zgodzie, jedności – na pewno bezpieczniej,
i lepiej, łatwiej, owocniej.
Rozmowa na temat tekstu. Wyjaśnienie pojęć: Ojczyzna, Europa, Unia Europejska.
- Różne kroki – reagowanie na zmiany akompaniamentu.
Marakas.
Gramy na marakasie. Dziecko zmienia sposób chodzenia odpowiednio do akompaniamentu:
– na palcach – potrząsanie marakasem,
– na piętach – miarowe uderzenia w rytmie ćwierćnut,
– na zewnętrznej stronie stóp – miarowe uderzenia w rytmie ósemek.
- Ćwiczenia z użyciem plastikowych butelek.
Odtwarzacz CD, nagranie spokojnej muzyki, butelki plastikowe, np. po wodzie mineralnej (dobrze jest wlać w nie trochę wody lub wsypać nieco piasku, aby były stabilniejsze), tamburyn.
Ćwiczenie dużych grup mięśniowych:
Dziecko, w siadzie skrzyżnym, przekłada butelkę nad głową, z prawej ręki do lewej i odwrotnie. Następnie, w siadzie klęcznym, odsuwa butelkę obiema rękami jak najdalej w przód i przysuwa je z powrotem do kolan. Należy zwrócić uwagę, aby dziecko nie podnosiło się z kolan.
Ćwiczenie z elementem równowagi – Przełóż butelkę:
Dziecko podnosi przed sobą do góry jedną nogę, ugiętą w kolanie, i przekłada pod nią butelkę. Ćwiczenie wykonuje kilkakrotnie, raz podnosząc do góry lewą nogę, raz prawą nogę.
Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Slalom między butelkami.
Ustawiamy z dzieckiem butelki w rzędzie, jedna za drugą, ale w takiej odległości, aby dziecko mogło między nimi przejść na czworakach. Na sygnał – uderzenie w tamburyn – dziecko slalomem pokonuje wyznaczoną trasę.
Ćwiczenie uspokajające: Kołyska:
Włączamy nagranie spokojnej muzyki. Dziecko siedzi skrzyżnie, kładzie butelkę na ugiętych rękach (tak jakby trzymało dziecko). Kołyszą ją na boki (tak jakby usypiały dziecko).
- Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby: „Dzień Flagi”.
Książka (s. 72–73) dla dziecka.
Dziecko przygląda się ilustracjom w książce, słucha czytanego przez nas opowiadania:
Ada patrzy na pudełko nowych kredek z zachwytem w oczach. Dostała je od babci Halinki. „Kredki w trzydziestu kolorach” – tak jest napisane na opakowaniu. Ada nie umie czytać, ale wierzy babci. Ostrożnie dotyka paluszkiem kolejnych kredek. „Prześliczne!” – myśli. Wydaje się Adzie, że kredki uśmiechają się do niej i zachęcają, żeby coś narysowała. Na przykład różowego kota albo słonia w czterech odcieniach zieleni. A może żółtego królika? „Trudny wybór” – myśli Ada i aż wzdycha. Olek, który siedzi obok, przy biurku, podnosi głowę znad ćwiczeń do zerówki.
– Pożycz mi czerwoną kredkę – prosi siostrę.
Ada wolałaby nie rozstawać się z żadną kredką nawet na chwilę, a szczególnie z czerwoną, najpiękniejszą i najweselszą ze wszystkich kredek.
– Dlaczego chcesz czerwoną? Buraczkowa też jest ładna. I pomarańczowa też – podsuwa bratu inne kredki.
– Maluję polską flagę. Potrzebuję czerwonej kredki. Chyba wiesz, w jakich kolorach jest nasza flaga? – pyta Olek.
Ada pospiesznie podaje bratu czerwoną kredkę. Niech sobie nie myśli, że ona nie wie takich rzeczy. Potem w milczeniu przygląda się jego pracy i marszczy czoło.
– Dlaczego nasza flaga jest biało-czerwona? Na świecie jest więcej niż dwa kolory. Gdyby była w trzydziestu kolorach, byłaby ładniejsza – mówi.
– Ja nie mogę! Słyszysz, tato?! – woła Olek.
Tata kiwa głową i zwraca się do Ady.
– Nie będziemy zmieniać polskiej flagi, mimo że na świecie jest więcej niż dwa kolory, córeczko. Biel i czerwień to barwy polskiego herbu: białego orła na czerwonym tle. Biel oznacza czystość i uczciwość, czerwień odwagę i waleczność.
– Aha – Ada robi poważną minę, żeby było wiadomo, że wszystko rozumie. – Ja też chcę rysować odwagę i waleczność – mówi.
Cała rodzina Ady włącza się do rysowania biało-czerwonych flag.
– Przydadzą się. Lada dzień będzie święto flagi – mówi mama.
W Dzień Flagi z samego rana Ada, Olek, mama i tata wychodzą przed blok podziwiać swoje dzieło. Ich okna zdobią małe biało-czerwone flagi.
– Macie najładniej ozdobione okna w całym bloku – chwali sąsiadka z drugiego piętra.
– A wie pani, że na świecie jest więcej niż dwa kolory, ale biały i czerwony są najśliczniejsze – zapewnia ją Ada.
Rozmowa na temat opowiadania.
Książka (s. 72–73) dla dziecka.
Dziecko przygląda się ilustracjom w książce, odpowiada na pytanie: Co oznaczają kolory naszej flagi?
Następnie dziecko czyta tekst umieszczony pod obrazkiem. Kończy zdanie.
- Rozpoznawanie flagi Polski wśród flag innych narodów. Opisywanie godła Polski. Wskazywanie charakterystycznych cech wspólnych dla danego narodu.
Zdjęcia flag różnych państw, w tym flagi Polski i flagi Monako, godło Polski.
Układamy na stoliku zdjęcia flag różnych krajów i prosimy, aby dziecko wybrało zdjęcie przedstawiające flagę Polski. Zwracamy uwagę na flagę Monako. Dziecko wskazuje różnice pomiędzy tymi flagami. Następnie pokazujemy mu godło Polski. Prosimy, aby dziecko opisało jego wygląd. Pytamy:
Co łączy wszystkich Polaków?
(Np. język, tradycja).
Jakie znasz polskie tradycje?
Zwracamy uwagę na stosowanie podczas wypowiedzi zwrotów: jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce, mówimy po polsku.
- Zapoznanie z hymnem narodowym.
Nagranie hymnu Polski.
Pytamy:
Co charakterystycznego oprócz flagi i godła ma każdy kraj?
Jeśli dziecko nie zna odpowiedzi, mówimy zagadkę I. Fabiszewskiej:
Na baczność stoimy, kiedy go słuchamy.
O ciszę i powagę zawsze wtedy dbamy.
(hymn)
Pytamy:
Co to jest hymn?
Uzupełniamy wypowiedzi dziecka. Podajemy tytuł hymnu Polski – Mazurek Dąbrowskiego. Przypominamy jego tekst. Zapraszamy do wysłuchania pierwszej zwrotki i refrenu. Wyjaśniamy, że podczas śpiewania (słuchania) hymnu obowiązuje odpowiednia postawa. Dziecko słucha fragmentu hymnu, stojąc na baczność. Zwracamy uwagę na słowa hymnu. Wyjaśniamy, że napisano go bardzo dawno temu, dlatego są w nim słowa, których już dzisiaj się nie używa. Następnie pytamy:
W jakich sytuacjach śpiewamy hymn Polski?
Prosimy o podanie przykładów.
Gdzie można zauważyć flagę Polski?
- Nauka refrenu hymnu Polski fragmentami, metodą ze słuchu.
Wspólne śpiewanie refrenu w postawie na baczność.
- Zabawa ruchowa: „Podróż po Polsce”
Kartoniki w kolorach: zielonym, niebieskim, pomarańczowym.
Proponujemy dziecku podróż po Polsce. Podnosimy do góry niebieski kartonik oznaczający wodę – dziecko przeskakuje morskie fale, następnie podnosimy zielony kartonik, symbolizujący łąki i pola – dziecko chodzi po wysokiej trawie i wącha kwiaty.
Na końcu podnosimy pomarańczowy kartonik oznaczający góry – dziecko naśladuje wspinanie się po górach.
- Praca z mapą Polski.
Mapa Polski, kolorowy sznurek.
Przypinamy na ścianę mapę Polski. Dziecko wskazuje na niej stolicę – Warszawę. Informujemy, że pierwszą stolicą Polski było Gniezno, a drugą był Kraków (pokazujemy oba miasta na mapie). Prosimy, aby dziecko pokazało na mapie, gdzie znajdują się góry, morze, jeziora. Zwracamy uwagę na kolory, jakimi te miejsca są oznaczone na mapie (niebieski, pomarańczowy). Informujemy, że kolorem zielonym na mapie oznaczono tereny nizinne, na których rosną m.in. lasy lub na których znajdują się pola, łąki, pastwiska. Nawiązujemy do przeprowadzonej zabawy ruchowej. Następnie pytamy:
W jaki sposób są oznaczone na mapie rzeki?
Dziecko wodzi palcem po liniach rzek. Mierzy ich długość za pomocą kolorowego sznurka. Wskazuje najdłuższą rzekę – Wisłę. Pokazujemy dziecku, gdzie Wisła rozpoczyna swój bieg i gdzie go kończy.
- Karty pracy, cz. 5, nr 12, 13 i 14.
- Dzień Flagi w mojej miejscowości – rysowanie na papierze ściernym.
Wprowadzenie do tematu. Mówimy dziecku zagadkę I. Fabiszewskiej:
Co to za święto, kiedy wszędzie flagi polskie powiewają i wszyscy Polacy ulice, okna, balkony nimi ozdabiają?
(Dzień Flagi)
Rozmowa na temat sposobu, w jaki obchodzimy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Kalendarz ścienny.
Pytamy:
Kiedy obchodzimy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej?
Pokazujemy w kalendarzu odpowiedni dzień oraz zwracamy uwagę na sposób, w jaki został on zapisany w kalendarzu. Pytamy:
Dlaczego flaga ma swoje święto? Jak obchodzimy Dzień Flagi?
Uzupełniamy wypowiedzi dziecka.
Flaga narodowa jest jednym z najważniejszych polskich symboli. Wywieszana jest na budynkach urzędów państwowych (w tym także na budynku przedszkola) w czasie świąt i uroczystości państwowych, a także podczas spotkań międzynarodowych. Dni, w których flaga państwowa obowiązkowo musi być w tym miejscach wywieszona, są ściśle określone. Najczęściej są one związane z wydarzeniami dotyczącymi utraty niepodległości lub odzyskaniem przez nasz kraj niepodległości. Poza tymi dniami flaga państwowa wywieszana jest w innych bardzo ważnych dla naszego kraju momentach, zarówno dobrych, jak i złych. Jest to oznaka jedności narodu i miłości do ojczyzny. Na domach prywatnych nie ma obowiązku wywieszania flagi, wielu ludzi jednak robi to, aby wyrazić swoje patriotyczne uczucia. Wywieszając flagę, należy pamiętać o tym, że nie może ona dotykać ziemi ani podłogi.
Zapoznanie z tematem pracy. Opisywanie charakterystycznych cech papieru ściernego.
Papier ścierny drobnoziarnisty w dowolnym kolorze.
Proponujemy dziecku wykonanie pracy plastycznej na temat: „Dzień Flagi w mojej miejscowości”
Wyjaśniamy, że każdy może wyobrazić sobie ten dzień inaczej. Pamiętać jednak należy o tym, aby na rysunku widoczne były flagi polskie, gdyż bez nich ten dzień odbywać się nie może. Następnie pokazujemy papier ścierny. Wyjaśniamy, do czego jest przeznaczony. Informujemy, że czasem wykorzystywany jest również do prac plastycznych, gdyż rysowanie na nim kredkami świecowymi daje bardzo interesujący efekt. Dajemy dziecku dotknąć papieru, ze względu na szorstkość jego powierzchni, zwracamy dziecku uwagę na zachowanie ostrożności podczas rysowania.
Samodzielne wykonanie pracy przez dziecko.
Dajemy dziecku: papier ścierny drobnoziarnisty w dowolnym kolorze, kredki świecowe.
Dziecko rysuje na papierze ściernym kredkami świecowymi. Wykonuje pracę na temat: „Dzień Flagi w moim mieście”. Stara się zapełnić całą powierzchnię arkuszu papieru.
- Wykonanie puzzli: „Mapa Polski”
Napis: „mapa Polski”, kontur mapy Polski wycięty z białego papieru, ołówek, linijka, kolorowa kartka, nożyczki.
Układamy na stole wycięty z papieru kontur mapy Polski oraz napis: „mapa Polski”, który dziecko odczytuje. Następnie dziecko rysuje ołówkiem kilka prostych linii po drugiej stronie konturu. Przecina go wzdłuż linii, po czym próbuje złożyć ponownie w całość – układa poszczególne elementy na kolorowej kartce.
- Karta pracy, cz. 5, nr 15 i 16.
- Zwiedzamy Warszawę – stolicę Polski.
Pokazujemy dziecku przewodnik po Warszawie. Wyjaśniamy, że można w nim znaleźć wiele cennych informacji o tym mieście, np. co warto obejrzeć i jak się poruszać. Wspólnie z dzieckiem oglądamy przewodnik. Układamy na dywanie napisy: Stare Miasto, pomnik Syrenki, Pałac Kultury i Nauki, Łazienki, Stadion Narodowy, budynek Sejmu. Prosimy, aby dziecko je odczytało. Opowiadamy ciekawostki o danym miejscu:
Stare Miasto to najstarsza część Warszawy. Znajdują się tu piękne, stare kamienice. W czasie II wojny światowej Stare Miasto było całkowicie zburzone. Zostało jednak odbudowane. Na Starym Mieście przy placu Zamkowym znajduje się Zamek Królewski. Był siedzibą królów. Podczas wojny został również zupełnie zniszczony. Polacy odbudowali zamek. Dzisiaj można zwiedzać jego piękne wnętrza. Tuż obok zamku stoi kolumna Zygmunta III Wazy. To bardzo wysoki pomnik, przedstawiający polskiego króla – Zygmunta III Wazę. Spogląda on z góry na swoje miasto. W ręce trzyma miecz. Jest gotowy w każdej chwili ostrzec mieszkańców przed niebezpieczeństwem i razem z nimi bronić miasta. Łazienki Królewskie to ogromny park. Było to ulubione miejsce jednego z królów polskich – Stanisława Augusta Poniatowskiego. Spotykał się on tutaj z bardzo ważnymi ludźmi. W Łazienkach można zobaczyć piękne budowle, np.: Pałac na Wyspie, Amfiteatr. Są one otoczone bardzo bogatą roślinnością. W Łazienkach znajduje się również pomnik bardzo znanego polskiego kompozytora – Fryderyka Chopina. W Pałacu Kultury i Nauki znajdują się m.in. teatry, kina, muzea, księgarnia, kluby sportowe, wyższe
uczelnie, instytucje naukowe, sale koncertowe. Organizowane są wystawy, kiermasze, targi. W Pałacu Kultury i Nauki odbywa się również wiele bardzo ciekawych zajęć dla dzieci. W budynku Sejmu znajduje się siedziba najwyższych władz państwa. To tutaj zapadają bardzo ważne decyzje dla wszystkich Polaków. Sejm obraduje systematycznie, pod przewodnictwem marszałka. Jego obrady są jawne. Można je obejrzeć np. w telewizji lub usłyszeć w radiu. Stadion Narodowy został zbudowany niedawno, na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej – tak zwane Euro 2012. Znajduje się nad Wisłą. Stadion jest w kolorach biało-czerwonych. Krzesełka na Stadionie Narodowym są również w kolorze biało-czerwonym. Odbywa się na nim wiele imprez sportowych i koncertów.
- Karta pracy, cz. 5, nr 17 i 18.
- Poznajemy nasz kraj – słuchanie dowolnej legendy o powstaniu Polski.
Tekst dowolnej legendy o powstaniu Polski, ilustracje do legendy.
Pytamy dziecka:
Dlaczego nasz kraj nazywa się Polska?
Czytamy lub opowiadamy dziecku dowolną legendę będącą odpowiedzią na to pytanie.
Według znanych w Polsce legend założycielem naszego państwa był Lech, który podróżował ze swoim ludem. Zdecydował się zamieszkać tam, gdzie orzeł zbudował swoje gniazdo. Miejscu temu nadał nazwę Gniezno. Tereny wokół Gniezna nie wyglądały tak jak obecnie. Na Lecha i jego ludzi, którzy zajmowali się przede wszystkim rolnictwem, zaczęto mówić Polanie (od pola). Później nazwa zmieniła nieco swoje brzmienie. O naszym kraju zaczęto mówić Polska.
- Karta pracy, cz. 5, nr 19.
- Ćwiczenie oddechowe – Chorągiewki.
Mała chorągiewka z cienkiej bibuły dla dziecka.
Dziecko dmucha w chorągiewkę. Nabiera powietrze nosem, następnie wypuszcza je ustami, wprawiając chorągiewkę w ruch (wydech ciągły lub przerywany).
- Oglądanie zdjęć przedstawiających architekturę dużego miasta. Opisywanie charakterystycznych cech miasta. Porównywanie architektury wsi z architekturą miasta.
Zdjęcia przedstawiające: architekturę dużego miasta i architekturę wsi, najwyższe budynki w Polsce.
Dziecko ogląda zdjęcia przedstawiające architekturę dużego miasta. Opisuje jej charakterystyczne cechy. Następnie przygląda się zdjęciom przedstawiającym architekturę wsi i wskazuje na występujące różnice architektoniczne między tymi dwoma środowiskami. Pokazujemy dziecku zdjęcia najwyższych budynków w Polsce. Opowiadamy ciekawostki na ich temat.
- Karta pracy, cz. 5, nr 20.
- Słuchanie wiersza E. Stadtmüller: „Kim jesteś?”:
Czy wiesz, kim jesteś?
– To oczywiste!
Co ci jest bliskie?
– Znaki ojczyste.
Ojczyste barwy
– biało-czerwone.
Ojczyste godło
– orzeł w koronie.
Ojczyste w hymnie
mazurka dźwięki,
no i stolica
– miasto syrenki.
I jeszcze Wisła,
co sobie płynie:
raz po wyżynie,
raz po równinie,
i mija miasta
prześliczne takie...
– Już wiesz, kim jesteś?
– Jestem Polakiem.
Rozmowa na temat wiersza.
Pytamy:
O czym był ten wiersz? Jakie znaki są bliskie sercu każdego Polaka? Jak mówią o sobie ludzie, których ojczyzną jest Polska?
- Zaproszenie w podróż do dużego miasta. Praca z mapą.
Mapa Polski.
Przypominamy dziecku, że krajobraz Polski jest bardzo urozmaicony. Prosimy, aby dziecko pokazało, gdzie jest morze, gdzie są jeziora, góry, rzeki, duże miasta. Proponujemy podróż do jednego z miast. Dziecko wybiera miasto, do którego chce podróżować.
- Zabawa ruchowa: „Wycieczka do dużego miasta”
Zapraszamy dziecko na wycieczkę do dużego miasta. Podczas podróży wskazujemy na mapie góry – dziecko naśladuje wspinanie się po górach, jeziora – dziecko siada na dywanie, naśladuje branie wioseł do rąk i przepływanie jeziora kajakiem, duże miasto – dziecko zamienia się w samochód i kontynuuje podróż.
- Budowanie osiedla mieszkaniowego – zabawa konstrukcyjno – matematyczna.
Klocki (najlepiej drewniane), zdjęcia nowoczesnych osiedli mieszkaniowych, kartki z bloku technicznego w formacie A3 (w kolorze żółtym, niebieskim i zielonym), koperta, figury geometryczne wycięte z papieru kolorowego.
Informujemy dziecko, że dotarło już do wybranego miasta. Opowiadamy o tym, że miasta wciąż się rozwijają i powstają w nich nowe osiedla mieszkaniowe. Pokazujemy zdjęcia. Proponujemy wspólną budowę jednego z nich. Informujemy, że będziemy architektem projektującym nowe osiedle. Chcemy, aby znajdowały się w nim budynki o różnej wysokości. Dziecko będzie wykonawcą projektów architekta. Do jego zadań będzie należała budowa zaprojektowanych domów. Przykłady projektów architekta:
Na osiedlu, w miejscach oznaczonych kolorem żółtym, mają stanąć tylko budynki sześciopiętrowe. W miejscach oznaczonych kolorem niebieskim mają stanąć tylko budynki dziesięciopiętrowe. Dziecko buduje takie budynki z klocków na kartkach w odpowiednim kolorze.
Architekt zmienia zdanie – w wysokich budynkach często psują się windy, budynki stojące na placu oznaczonym kolorem żółtym mają mieć cztery piętra, a te stojące na placu w kolorze niebieskim – osiem pięter. Pytamy:
Co trzeba zrobić?
Dziecko odejmuje po dwa klocki. Liczy, ile pięter mają teraz domy.
Po prawej stronie budynku ma stanąć niższy budynek. Dziecko samo decyduje, ile pięter ma mieć dom.
Pytamy dziecko:
Ile pięter ma twój dom? Który z budynków jest wyższy? Który jest niższy?
Architekt przygląda się domom i stwierdza, że chciałby wprowadzić zmiany. Oba budynki mają być takiej samej wysokości. Dziecko wykonuje polecenie.
Architekt prosi o wybudowanie po lewej stronie wyższego budynku. Dziecko podaje, ile pięter ma jego dom.
Architekt wyraża zadowolenie z postępu prac. Informuje, że budowa domów na tym osiedlu została zakończona. Teraz trzeba zadbać o zieleń. Dajemy dziecku kartkę w kolorze zielonym oraz kopertę, w której znajdują się wycięte z papieru figury geometryczne. Dziecko układa z nich kwiaty na zielonej kartce (trawnikach). Po zakończeniu zadania informuje, jakie figury były mu potrzebne do wykonania kwiatów i ile ich potrzebowało.
Architekt wyraża zadowolenie z wykonanych prac. Mówi, że mieszkańcom tego osiedla tak spodobały się kolorowe trawniki, że teraz w swoich domach zawsze dbają o to, aby w wazonach były kwiaty.
- Karta pracy, cz. 5, nr 21 i 22.
- Zabawa ruchowa, orientacyjno-porządkowa: „W parku na ławce”
Szarfy, tamburyn.
Układamy w pokoju szarfy, tworząc z nich proste linie (dwie szarfy obok siebie) – to ławki w parku. Dziecko porusza się między ławkami w rytm wygrywany przez nas na tamburynie. Na przerwę w grze siada na wybranej przez siebie ławce (skrzyżnie na szarfach). Powtarzamy zabawę tak długo jak chce dziecko, potem możemy zrobić zamianę – niech to dziecko gra na tamburynie a my siadamy na ławkach.
- Karta pracy, cz. 5, nr 23.
- Poznajemy herby polskich miast – ćwiczenia w sferze percepcyjnej.
Zdjęcia herbów różnych polskich miast, w tym Warszawy.
Dziecko ogląda zdjęcia przedstawiające herby polskich miast. Zastanawia się, dlaczego mają taki wygląd. Wybiera najciekawszy herb. Opowiadamy dzieciom historie wybranych
herbów.
Herby przedstawiają charakterystyczne cechy danej miejscowości. Mogą to być elementy architektury, np.: wieże, kościoły, zamki oraz inne budynki. Przykładem takiego miasta jest np. Malbork lub Toruń. Mogą to być również postacie świętych, najczęściej patronów starych miejscowych kościołów, lub ich atrybuty, np. święty Piotr z kluczami do bram raju i czyśćca jest przedstawiony na herbie Ciechanowa. Herby mogą również informować o tym, kto założył dane miasto i kto był jego właścicielem. Herby mogą również nawiązywać swym znaczeniem do nazw miast, np. w herbie miasta Łodzi znajduje się łódź. Mogą się na nich również znajdować inne charakterystyczne dla danej miejscowości elementy, np.: krajobraz, środowisko przyrodnicze, elementy związane z legendą o powstaniu miasta.
- Wykonanie flagi Polski.
Wyprawka, karta 20, czerwona farba, pędzelek, mocny klej, nożyczki, patyk.
Dziecko maluje właściwą część polskiej flagi na czerwono z jednej strony. Po wyschnięciu malują drugą stronę flagi. Całkowicie suchą, pomalowaną część chorągiewki przykleja do patyka.
- Z wizytą u naszych sąsiadów – zajęcia prowadzone metodami aktywizującymi.
Wycięty z białego papieru kontur mapy Polski.
Czytamy dziecku zagadkę I. Fabiszewskiej:
Mieszka obok ciebie, więc się dobrze znacie.
Czasem też się w domach swoich odwiedzacie.
(sąsiad)
Pytamy:
Kogo nazywamy sąsiadem?
Czy znasz swoich sąsiadów?
Następnie układamy przed dzieckiem kontur mapy Polski. Pytamy:
Co to jest? Czy Polska ma sąsiadów? Gdzie mieszkają sąsiedzi Polski?
(Poza granicami naszego kraju).
Przypominamy, co znaczą słowa: „granice państwa”. Proponujemy poznanie sąsiadów Polski: Niemcy, Czechy, Słowacja, Litwa, Białoruś, Rosja, Ukraina.
Zapoznanie z Unią Europejską. Wyjaśniamy dzieciom, że chociaż każde z państw ma swój język, swoje tradycje i swą kulturę, to wszystkie mają również coś wspólnego. Leżą w Europie i są członkami jednej wielkiej rodziny, którą jest Unia Europejska. Polska również jest jej członkiem. Pokazujemy dziecku flagę UE – zwracamy uwagę na barwy i symbole.
- Karta pracy, cz. 5, nr 24.
- Zabawa ruchowa z elementem równowagi: „Motyl w parku miejskim”
Kolorowe krążki, odtwarzacz CD, nagranie dowolnej, spokojnej muzyki.
Rozkładamy w pokoju, w niewielkiej odległości od siebie, kolorowe krążki (kwiaty). Włączamy nagranie spokojnej muzyki. Dziecko jest motylem. Przefruwa z płatka na płatek (nie może dotknąć podłogi, musi przejść bezpośrednio z jednego krążka na drugi).
- Zamek czy zamek?– rozmowa na temat znaczenia słowa „zamek” i jego wieloznaczności.
Zdjęcia przedstawiające zamki: w Krakowie i w Warszawie, zamek błyskawiczny, mała szkatułka na biżuterię (zamykana na klucz).
Układamy na stole zdjęcia przedstawiające zamek w Krakowie i zamek w Warszawie. Dziecko wypowiada się na ich temat. Informujemy, gdzie znajdują się te budowle. Następnie przekazujemy kilka informacji na temat zamków, np. w jakim celu w dawnych czasach budowano zamki, z jakich materiałów je budowano, kto je zamieszkiwał. Układamy na stole zamek błyskawiczny oraz np. zamkniętą na klucz małą szkatułkę na biżuterię. Pytamy, co te przedmioty mają wspólnego z przedstawionymi na zdjęciach zamkami. Informujemy, że słowo „zamek” ma wiele znaczeń: zamek w szkatułce, zamek z drzwiach, zamek przy kurtce. Pytamy dziecko, czy zna jeszcze inne słowa, które mają wiele znaczeń (np.: pilot, zebra).
- Karta pracy, cz. 5, nr 25.
- Budowanie zamku z plastikowych kubeczków – zabawa konstrukcyjna.
Plastikowe, kolorowe kubeczki jednorazowe.
Dziecko może wznosić budowlę samo lub z nami.
- Praca z mapą Polski – zabawa słownikowa.
Mapa Polski, rozsypanka literowa.
Umieszczamy na ścianie mapę Polski. Prosimy, aby dziecko wymieniło miejsca w Polsce, które np. chciałoby odwiedzić, lub miejsca, w których spędziło wakacje. Dziecko uzasadnia wybór danej miejscowości. Odnajdujemy i wskazujemy wymienione przez dziecko miejsca na mapie. Dziecko może układać nazwy miast lub rzek, (np. Katowice, Zakopane, Wisła, Odra, Narew), z rozsypanki literowej.
- Słuchanie polskich pieśni ludowych. Własne improwizacje taneczne.
Odtwarzacz CD, nagrania pieśni: Oj latała sroczka, Jestem dobry rybak oraz inne nagrania polskich pieśni ludowych.
Włączamy nagrania dowolnych polskich pieśni ludowych. Dziecko słucha utworów, wypowiada się na ich temat. Następnie wykonuje swobodne improwizacje taneczne przy dźwiękach pieśni.
- Poznawanie polskich strojów ludowych.
Zdjęcia różnych osób ubranych w polskie stroje ludowe, np.: śląski, łowicki, kujawski, kurpiowski, kaszubski.
Układamy na stoliku zdjęcia różnych osób ubranych w polskie stroje ludowe, np.: śląski, łowicki, kujawski, kurpiowski, kaszubski. Dzieci opisują charakterystyczne cechy strojów. Odnajdują na mapie Polski (z naszą pomocą) regiony właściwe dla danego stroju.
- Poznajemy Unię Europejską – rozmowa przy mapie.
Chorągiewka przedstawiająca flagę Unii Europejskiej. Mapa Europy, napis „Europa”.
Trzymamy w ręce chorągiewkę przedstawiającą flagę Unii Europejskiej i recytujemy:
Europa nas wita
(kłaniamy się),
pomachaj rękami
(macha flagą).
Jesteśmy przecież wszyscy Europejczykami.
Pokazujemy kartonik z napisem „Europa” do czytania całościowego, który dziecko odczytuje.
Pytamy:
Co to jest Europa?
Wyjaśniamy, że Europa to kontynent, na którym leży również Polska.
Umieszczamy na ścianie mapę Europy. Pokazujemy obszar Europy. Wyjaśniamy, że niektóre kraje leżące na kontynencie europejskim zawiązały tak zwaną unię, czyli porozumienie, układ, umowę. Kraje te współpracują ze sobą, pomagają sobie. Porównujemy Unię Europejską do domu, w którym wszyscy domownicy troszczą się o siebie wzajemnie. Informujemy, że obywatele Wielkiej Brytanii w 2017 roku zdecydowali się na opuszczenie Unii Europejskiej.
- Karta pracy, cz. 5, nr 26 i 27.
- To Polska, moja ojczyzna – zajęcia plastyczne.
Mówimy rymowankę I. Fabiszewskiej:
Ojczyzna to miejsce, które bardzo kochamy.
Nazwę naszej ojczyzny głośno wymawiamy.
Dziecko mówi głośno słowo Polska.
Pytamy:
Jakie znasz polskie symbole? Jak wygląda godło Polski? Jak wygląda flaga Polski? Jakie kolory występują na fladze i na godle Polski?
Wyjaśnienie sposobu wykonania pracy.
Wycięty z papieru kontur mapy Polski.
Układamy przed dzieckiem wycięty z papieru kontur mapy Polski. Pytamy:
Co przypomina Ci ten kształt?
Proponuje dziecku wykonanie pracy na temat: To Polska – moja ojczyzna.
Wyjaśniamy sposób wykonania pracy.
Samodzielna praca dziecka.
Dla dziecka: kontur mapy Polski wycięty ze sztywnego papieru lub z tektury, plastikowe pojemniki, kasza jęczmienna, mocny klej, np. wikol, biała farba i czerwona farba, pędzel. Wręczamy dziecku wycięty z tektury lub sztywnego kartonu kontur mapy Polski. Dziecko pokrywa całą powierzchnię papieru mocnym klejem, a następnie posypuje kaszą jęczmienną z pojemniczków. Potrząsa kartonem, usuwając z niego zbędną część kaszy. Dzieli kontur mapy Polski na dwie części – górną część maluje na kolor biały, a dolną – na kolor czerwony.
- Wizyta w Krakowie – poznawanie charakterystycznych symboli Krakowa. Słuchanie hejnału z wieży mariackiej. Poznanie legendy o smoku wawelskim. Układanie obrazka w całość.
Odtwarzacz CD, nagrania: hejnału z wieży mariackiej, melodii w rytmie krakowiaka, zdjęcia: kościoła Mariackiego, smoka wawelskiego, koperta z pociętym na części zdjęciem smoka wawelskiego, dowolna legenda o smoku wawelskim.
Włączamy nagranie hejnału z wieży mariackiej. Pokazujemy zdjęcie kościoła Mariackiego. Wskazujemy wieżę, z której codziennie płynie melodia w cztery strony świata. Wyjaśniamy, że można ją usłyszeć w radiu zawsze o godzinie 12 w południe. Pokazujemy zdjęcie smoka wawelskiego. Opowiadamy lub czytamy dziecku dowolną legendę z nim związaną. Wręczamy dziecku pocięty na części obrazek smoka. Dziecko układa obrazek w całość, słuchając melodii krakowiaka.
